نشست تجارت و اشتغال سازمان ملل در هاوانا با حضور 56 کشور در نوامبر 1947 کار نهایی کردن منشور تجارت جهانی را پی گرفت و سرانجام در 24 مارس 1948 منشور هاوانا مبنی بر تأسیس سازمان بین المللی تجارت به امضای 53 کشور رسید. مفاد گات در فصل چهارم منشور هاوانا با عنوان سیاست تجاری گنجانده شد و هشت فصل دیگر منشور عناوینی چون اهداف، اشتغال و فعالیت اقتصادی، توسعه اقتصادی و بازسازی، رویه‌های تجاری محدود کننده، موافقتنامه‌های کالایی بین‌‌الدولی، سازمان تجارت بین‌المللی، حل و فصل اختلافات و مفاد عمومی را در بر می‌گرفت. علاوه بر 23 کشور بنیانگذار گات، ایران به همراه 29 کشور دیگر، منشور هاوانا را به امضا رساندند.

اما از 53 کشوری که منشور هاوانا را امضا کردند تنها دو کشور استرالیا و لیبریا توانستند آنرا ازتصویب پارلمانهای خود بگذرانند. حتی آمریکا نیز که خود از مبتکران منشور تجارت جهانی بود نتوانست آن را از تصویب کنگره بگذراند و رئیس جمهور وقت آمریکا (هاری ترومن) لایحه آن را از کنگره پس گرفت.بدین ترتیب منشور هاوانا راه به جایی نبرد و طرح تشکیل سازمان بین‌المللی تجارت که مهمترین پیشنهاد آن بود در پندارها ماند و تا نیم‌ قرن بعد صورت واقعیت نیافت.